Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae duo sunt, unum facit. Duo Reges: constructio interrete. At certe gravius. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.

1. A mene tu?
2. Quid de Platone aut de Democrito loquar?
3. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;
4. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam.

Sed tu, ut dignum est tua erga me et philosophiam voluntate ab adolescentulo suscepta, fac ut Metrodori tueare liberos.

Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates
repellant.

Quae adhuc, Cato, a te dicta sunt, eadem, inquam, dicere
posses, si sequerere Pyrrhonem aut Aristonem.

• Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;
• Hoc loco tenere se Triarius non potuit.
• Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.
• Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.
• Quid de Platone aut de Democrito loquar?
• Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.

Hoc loco tenere se Triarius non potuit.

Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Qui si omnes veri erunt, ut Epicuri ratio docet, tum denique poterit aliquid cognosci et percipi. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Nam quid possumus facere melius?

Recte, inquit, intellegis.

Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est?

Bork

Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est.

Bork

Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur.

Respondeat totidem verbis.

An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt?

Cur iustitia laudatur?

Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius.

An hoc usque quaque, aliter in vita? Proclivi currit oratio. Nunc vero a primo quidem mirabiliter occulta natura est nec perspici nec cognosci potest. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Equidem e Cn. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Et quod est munus, quod opus sapientiae? Bork Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt.